Nollywood

(To keep everybody happy, I translated this message in English … scroll down!)

Gisteravond heb ik me verdiept in de intresses op filmgebied van de mensen hier. Naast hollywood en bollywood is hier ook nollywood razend populair! Dit zijn films gemaakt in Nigeria, het acteerwerk deed me eigenlijk een beetje denken aan de toneelstukken die jaarlijks door de plaatselijke toneelvereniging op de planken gebracht worden. Niks ten nadele van deze toneelstukken hoor, en ook niet van de films want ze worden hier verslonden en ik kan me voorstellen dat de mensen hier zich veel beter in zo’n film kunnen verplaatsen dan in een ‘witte westerse film’. En hey, ik heb me ook prima vermaakt want uiteindelijk zijn de thema’s in de film natuurlijk hetzelfde, liefde, bedrog, verdriet, geluk enz.! Ook dit was weer een nieuwe ervaring tijdens mijn verblijf hier...

Overdag ben ik met Manfred, een Oostenrijkse jongen, naar Masaka geweest. De taxi waar we heenreis in zaten werd maar liefst gevuld met 22 mensen (terwijl deze bedoeld is voor 14). Weg persoonlijke ruimte maar goed daar was toch al geen sprake meer nadat we met z’n 3en op een boda boda (brommer) hadden gezeten. In Masaka zijn we op zoek gegaan naar gel voor Manfred en een radiootje voor mij, best nog een hele onderneming. Toen we de ietwat twijfel achtige gel en waarschijnlijk te duur betaalde radio bemachtigd hadden zijn we naar een klein natuurparkje gegaan waar je een hele zeldzame vogel en een niet minder zeldzame antilope kon spotten. Van de vogel hebben we een glimp op mogen vangen maar de antilope liet zich helaas niet aan ons zien. We hebben wel veel andere soorten vogels gezien, bijvoorbeeld veel Mariboe’s, wat een giganten zijn dat!

De zondag is ook hier vooral (of vooral hier) een dag om bezig te zijn met het geloof en te ontspannen. Vanochtend zijn we naar een dienst op de campus geweest. Het is erg enthousiasmerend om hier naar de kerk te gaan, het heeft me wel weer aan het denken gezet. De mensen zijn zo overtuigd en weten het zo mooi onder woorden te brengen. Vandaag moesten we toen de dienst voorbij was maar even een liedje zingen in het Nederlands en voor je het weet hebben ze je die microfoon al in je handen gedrukt. Gelukkig ... gaat het er niet zo zeer om dat je prachtig kunt zingen, kritiek is er niet bij, ze vonden het allemaal alleen maar prachtig!

Afgelopen dinsdag en woensdag ben ik naar een school geweest en heb daar met verschillende mensen gesproken over het probleem van voortijdig schoolverlaten. Donderdag ben ik met een outreach team van de universiteit meegegaan, zij hadden een meeting met de plaatselijke bevolking. Er werd onder andere in kaart gebracht welke resources zich in het gebied bevinden en wat voor doelen de community heeft voor de komende tijd. Het verschil tussen de mannen en vrouwen was tijdens deze meeting duidelijk zichtbaar, vrouwen zitten op een mat op de grond en de mannen zitten er achter op een bankje. De verhouding tussen man en vrouw werd dus heel visueel zichtbaar! En ik verwacht dat sommige van deze mensen zich zelfs met een Nollywood film niet kunnen identificeren…

Voor mij was het vooral heel veel wachten die dag maar uiteindelijk heb ik met drie jongens kunnen praten die met school gestopt zijn tijdens basisonderwijs of voortgezet onderwijs, helaas moest dit wel met een tolk gebeuren. Ik moet maar snel een aantal basis dingen in het Luganda leren zodat ik de mensen tenminste kan groeten en bedanken.

Laat ik jullie dan nu (gewoon in het Nederlands) bedanken voor alle reacties! En ik hoop dat het iedereen goed gaat!! Tot de volgende keer!

Liefs Uilkje

The English translation of this story:

Nollywood

Yesterday I learned something about the movie interests of the Ugandan people. It seems that there is, next to Hollywood and Bollywood, also Nollywood. The quality isn’t really comparable to the Hollywood movies but still, they are really popular around here. This is most likely because it is easier for them to identify with these characters. And anyway at the end, the themes of the movies are the same everywhere, love, betrayal, sadness, happiness etc. Again a new experience…

During the day I have been visiting Masaka together with Manfred, a guy from Austria. The taxi was packed with 22 people this time (while the maximum here is actually 14). No personal space left! But that was all ready no longer the case since we sat on a boda boda with the three of us. In Masaka we went looking for gel for Manfred and a small radio for me. When we found what we wanted (gel most probably supposed for afro hair and a radio that was likely overprized because of our color) we went to a small nature park. Here you could spot (if you were lucky) a rare bird and a even more rare kind of antelope. Unfortunately we weren’t that lucky. We saw some other birds though, who were also quit nice, for example the huge Marabous (no idea if this is the right English name for this bird), I find them so fascinating.

The Sunday is also here mostly a day to go to church and to relax. This morning we went to a service on campus. It is so inspiring to experience this, it really makes me think about my beliefs. People here are so open about their beliefs and they can express them selves so beautiful. When service was over we had to sing in Dutch and before we knew, they al ready pushed the microphone into our hands. Luckily ... we weren’t criticized because of our voice, they seemed to like it anyway.

Past Tuesday and Wednesday I went to a primary school were I spoke to some people about the school leaving issue. Thursday I went with an outreach team from university to the field. With people from the community was for example discussed what resources where available in their area and what aims they have for the years to come. The difference between men and women became very clear during this meeting; women were sitting on the ground and men behind them on a bench. So the Nollywood movies may be more identifying for some people but I guess it still must be a completely different world for the people from the rural areas.

For me this day was mostly waiting and watching but during the afternoon I got the chance to talk to three drop outs, unfortunately I needed a translator for this. So I’d better be learning view basic things in Luganda so I can at least greet and thank people.

For now, I’d like to thank all of you for reading this story and for the many reactions on my web log! Take care! Till next time!

Love Uilkje